Op safari en een concert

Sorry dat ik meer dan een week niks gepost heb! Maar ik heb het ongelofelijk druk gehad afgelopen week. 

In het begin van vorige week kreeg mijn host brother Hassan ineens ontzettend veel last van zijn ogen. Hij liep rond met tranende ogen en een zakje koud water op zijn hoofd. Het zag er echt heel erg zielig uit. Ik vroeg aan hem wat er aan de hand was en hij vertelde dat hij zijn ogen bijna niet open kon doen en dat hij knallende hoofdpijn had. Ik vroeg waarom hij niet naar de dokter ging en hij vertelde dat ze daar geen geld voor hebben. Mijn hart brak gelijk! Die arme jongen heeft zoveel pijn en kan niet naar de dokter, terwijl het voor ons super normaal is om gelijk naar de dokter te gaan. Ik heb toen aangeboden om met hem te gaan, want je moet echt niet met een verwaarloosde oogontsteking blijven rondlopen. Na wat onderzoeken bleken de consult kosten en medicijnen samen 22euro te kosten. Ongelofelijk hoe goedkoop dat is! Ik ben blij dat ik hem daarmee heb kunnen helpen.

Inmiddels is de nieuwe vrijwilliger aangekomen. Zijn naam is Pepijn en hij zal hier twee maanden blijven. Toen hij aankwam vroeg ik gelijk of hij met mij mee naar Mole National Park wilde gaan. Dat is een natuurpark waar ik graag heen wilde, maar absoluut niet alleen. Gelukkig stemde hij gelijk in en vertrokken we afgelopen donderdag. We moesten een busrit maken van 2u naar Damongo. En dit was een typische Afrikaanse bus zoals je dit in films ziet! Het was een kapotte minivan, volgepropt met mensen. Bovenop de van waren allemaal spullen vastgebonden. Arme Pepijn was veel te lang, dus hij zat lekker klem tussen de stoelen. Ik had er geen last van en kon prima slapen. Eenmaal aangekomen werden we opgehaald door een taxi. We hadden hem op tijd laten weten wanneer we zouden aankomen, maar ook deze chauffeur leeft blijkbaar in een andere tijdzone. Gelukkig konden we deze extra tijd goed gebruiken om wat eten te nuttigen. We vonden een tentje waar we wat rijst met onbekend vlees konden eten. Nog steeds hebben we geen idee wat het was, maar het was wel lekker. Uiteindelijk was de taxi er en bracht hij ons naar het park. Eenmaal aangekomen regenende het tranen met tuiten. Daar ging onze safari. Teleurgesteld en verdrietig gingen we in het restaurant zitten en kaarten. Je moet wat om de tijd te doden, hè? En gelukkig kan ik erg goed kaarten (en hij ook, helaas). Die dag hebben we helemaal niks anders kunnen doen. In de avond hadden we nog een film gekeken, want Pepijn was zo slim om films te downloaden van te voren. Daarna zijn we op tijd gaan slapen, in de hoop dat we de volgende ochtend op safari konden gaan. Om 6u wilden we gaan ontbijten, maar de kok was er nog niet. Om half 7 moesten we richting de verzamelplek voor de safari, dus veel speling hadden we niet. Een paar minuten voor half 7 kregen we dan eindelijk ons eitje en brood voorgeschoteld. Vlug hebben we alles naar binnengewerkt en zijn we vertrokken. Om 7u ging dan eindelijk onze jeep safari beginnen! Bovenop het dak van een Land Rover waren banken waarop we konden zitten. We reden door de natuur heen en we keken heel aandachtig om ons heen, zoekend naar dieren. Van alles hebben we gezien! Olifanten, herten, antilopen, apen, zwijnen, etc etc. Echt hartstikke leuk om ze zo in het wild te zien! In de middag hebben we nog een walking safari gedaan. Ook heel leuk om te doen! Op deze manier ben je echt in de natuur. De tweede nacht gingen we kamperen. Dat was ook een hele ervaring! Elke keer als ik geritsel hoorde was ik bang dat een aap me kwam aanvallen, maar telkens was het loos alarm. De volgende dag zijn we weer vroeg naar huis gegaan, en ja weer met een verwaarloosde oude minivan. 

Eenmaal thuis aangekomen waren we kapot! Maar Hassan belde dat hij weer erg veel pijn had en in het ziekenhuis was. Ik ben daar snel naartoe gegaan en hij werd 6u lang onderzocht! Toen ze eenmaal de resultaten wilden printen, was de printer kapot. Deze week wordt het gemaakt en pas aankomende zaterdag krijgt hij de uitslag. Dat betekend dat hij nog een week met deze pijn moet rondlopen. Arme jongen. 

In de avond was er een concert in het voetbalstadion. Heel de stad trok en massaal op uit om deze artiest te zien optreden. Hij is hun allergrootste held! Ook mijn Ghanese vrienden zijn hartstikke fan, dus ik ben met hen meegegaan. Anders dan bij ons duurt het voorprogramma 6u lang!! Het leek wel alsof alle Ghanese artiesten voorbij kwamen. Om 3u kwam dan eindelijk de artiest waar het omging. Iedereen ging uit z'n dak! Hartstikke leuk om te zien! Wat mij opviel was dat er totaal geen alcohol geschonken werd. Waarschijnlijk omdat 99% van de bezoekers moslim is en ze dus hoogstwaarschijnlijk geen geld aan alcohol zullen verdienen. Om 5u in de ochtend lag ik eindelijk in mijn bed. Dat was precies rond de tijd van het ochtendgebed. Slapen zat er dus het komende uur nog niet in.

3u later stonden een hoop kinderen al op mijn deur te kloppen.... ze wilden naar het zwembad. Ooit had ik dat aan hen beloofd, maar ik had gezegd dat ik pas in de middag wilde gaan. Maar ze vonden 8u 's ochtends ineens een mooie tijd om te gaan en ze hadden allemaal al netjes hun tassen ingepakt. Aangezien ik nu al wakker was kon ik net zo goed opstaan. Och, wat was dat zwembad lekker! Het was een ontzettende hete dag, dus dit was een goede afkoeling. Grappig om te zien was dat niemand kan zwemmen. De ondiepe stukken zijn helemaal vol met mensen en in de diepe stukken was ik als enige aan het zwemmen. Iedereen keek gefascineerd naar mij, alsof ik op het water aan het lopen was. Omstebeurt vroegen ze of ik hen kon leren zwemmen. Maar hoe leer je nou iemand zwemmen? Dat lukte me dus niet!

Inmiddels zijn de scholen in Ghana begonnen en zijn alle kindjes netjes gehuld in hun uniformen op school. Mijn wezen van het weeshuis hebben nog hele oude kapotte uniformen. Gister ben ik nieuwe gaan halen voor hen. Helaas ging dit ook op een Ghanese manier en heb ik bijna 3u in de winkel moeten wachten. Het duurde zolang dat ik gewoon in slaap was gevallen! Maar och, wat zijn die kindjes blij! Ze krijgen allemaal een mooi nieuw uniform en ze zijn hartstikke goedkoop. Ik ben blij dat ik dit voor hen hebben kunnen doen. 

Morgen is mijn laatste werkdag en dan zie ik mijn kindjes niet meer. Wat ga ik ze allemaal missen!!

De container is inmiddels in Ghana en alle papieren zijn ingediend. We wachten nu op de goedkeuring van de douane en dan wordt hij hier naartoe vervoerd. Ik hoop echt dat hij donderdag hier geleverd wordt! Dan zie ik 'm nog. En anders heb ik ontzettende pech. We blijven in ieder geval veel druk uitoefenen, zodat ze hun best blijven doen. 

Vandaag waren er champions league wedstrijden en ik wilde dat erg graag zien. In de buurt zijn ook wat voetbalfans, dus samen met hen ben ik naar een meeting point gegaan waar ze deze wedstrijden uitzenden. Hier heeft bijna niemand een tv (of fox sports) natuurlijk. We kwamen de ruimte binnen waar ongeveer 30 stoelen stonden met een grote tv aan de muur. Natuurlijk was ik het enige meisje in deze ruimte. Meiden geven hier al helemaal niks om voetbal, haha! Maar wat was het leuk! Iedereen was voor FC Barcelona (behalve ik). Dus zij hadden natuurlijk een geweldige avond. Allemaal geschreeuw en gespring. Geweldig! Morgen gaan we weer. Ik ben benieuwd hoe Feyenoord het er vanaf gaat brengen tegen Manchester City.... gelukkig speelt Real Madrid ook, dus ik kan tenminste 1 overwinning vieren morgen. 

Inmiddels heb ik weer veel nieuwe dingen geleerd over Ghana. Binnenkort zal ik een 'Wist je dat....?' schrijven. Dan kan ik alles ik 1 keer vertellen.

Voor nu ga ik heerlijk slapen, want daar heb ik nu echt gebrek aan.

Tot snel! X